STANLEYROSELLA (Platycercus icterotis)

VERSPREIDING
Zuidwesten van Australië.

GROOTTE
Ongeveer 26 tot 28 centimeter.

GESLACHTSONDERSCHEID
Het verschil tussen beide geslachten is bij de Stanleyrosella niet zo moeilijk te zien. Het mannetje is feller van kleur dan het vrouwtje, dat op haar beurt vaak kleiner is. Opvallend zijn de heldergele wangvlekken bij de mannetjes. Vrouwtjes hebben blekere wangvlekken.

SOCIALE EIGENSCHAPPEN
Hoewel de kleinste rosellasoort in de natuur vaak in kleine groepen leeft, gaat deze samenlevingsvorm in de volière niet altijd goed. U houdt bij voorkeur één paartje samen, zeker tijdens de broedperiode.

GESCHIKTE BEHUIZING
Een vlucht met een breedte van minstens 80 centimeter bij een lengte van minstens 2 meter is voor een paartje van deze vogels toereikend. Houdt u een tamme vogel in een kooi binnenshuis, dan moet hij dagelijks de kans krijgen om zijn vleugels buiten de kooi te strekken.

OMGEVINGSTEMPERATUUR
Deze Australiërs zijn geharde vogels die probleemloos buitenshuis kunnen overwinteren. Ze moeten dan echter wel de beschikking hebben over een vorstvrij nachthok.

VOEDSEL
Stanleyrosella’s eten een zaadmengsel voor grote parkieten. U kunt dit aanvullen met kleine beetjes onkruiden en fruit. In de kweektijd eten de jongen ook graag wat kleine, zachte insecten.

ACTIVITEITEN
Dit zijn brutale, nieuwsgierige en bezige vogels. De geluiden die ze uitstoten, liggen plezierig in het gehoor; het zijn geen schreeuwers. Zoals vrijwel alle grote parkieten en papegaaien kunnen ook deze vogels als jonge vogel tam gemaakt worden, maar bij gebrek aan soortgenoten hebben ze veel aandacht van hun verzorger nodig.

KWEEK
De kweek heeft meeste kans tot slagen wanneer u een paartje (van minimaal anderhalf jaar oud) zonder andere vogels in een aparte vlucht onderbrengt. Het vrouwtje kan kieskeurig zijn ten aanzien van haar nesteiplaats en daarom hangt u op verschillende plaatsen in de volière een broedblok op. Een geschikt broedblok heeft een bodemoppervlak van ongeveer 25 bij 25 centimeter. Leg een dikke laag vermolmd hout of turfmolm op de bodem van het broedblok. Er worden 4 tot 5 witte eitjes gelegd die door het vrouwtje in ongeveer 18 tot 20 dagen worden uitgebroed. De jonge Stanleyrosella’s hebben graag kleine beetjes zacht levend voer te eten of wat universeel en eivoer. Na ruim vier tot vijf weken vliegen de jongen uit. Ze worden nog een paar weken, in afnemende mate, door met name het mannetje begeleid en gevoerd.